*

Nahid Sırrı Örik

453

Kıskanmak, Nahid Sırrı Örik

“Bu vaziyeti ne zaman, hissettin?” “Epeydir…” “O halde şimdiye kadar niçin söylemedin?” “Kati surette emin olmadan bir şey söyleyemezdim.” Seniha odanın ortasında, ayakta hareketsiz duruyor, sade biraz omuzlarını sıkıyordu. Ağabeyinden daha fazla sararmıştı ve indirdiği darbeden asıl kendi bitap gibiydi. Bu sözler Halit’in hissiz ve katı kalbine sokulabilmiş bir hançerdi ve o kalbin ta nihayetine […]

Oğlak Yayınları, İstanbul 2012, s. 135