Uzakta, Kan Rengi. (1) Bir ses. Kırılan yerinde dilin. Diyor ki git, anlam uzaktadır. (2) Aktıkça durulur zaman, anlam budur, kendinden ibarettir. – Ben hep böyle arındım. Yaprağa yalnızca yağrak dedim. Sarıysa, sarı yaprak dedim. – iyidir yalın söz. İyiydi. – Turnaları yazdım. Ve göğü Avlandıkça. (3) Ben ki anlamın mavi olduğunu öğrendim kan rengi […]
Kendime Ebola Sevgili hayat, üzgün günler, ben ki sizi dehşetle öperken… ah benim uçuklayan dudağım, ağzımın kamburu! Konuş bari, kötü sözler söyle.
Dokunmak İnceliktir Tüfeğini kendine doğrultan ve doğrultunca pam diyen sesim soruyor: Dokunsam incinir misin?
Sözler -Melih Ergen e- Burda kal. Öğlen avlusunda. Zamanın yalın diline yerleş. Ufka bakmanın meraklısı ol. Maviye, beyaza, gündüze çalış. Zakkumu anla! Ağusu, tenime sürdüğüm merhemdir diye beni, mırıldanıp şaşırt. Ağustos`un hummalı böceğini onun terli şarkısını gayret et, Türkçeye çevir. Taşlığı yıkamanın asmayı budamanın çıplak ayakla yürümenin hayli zengin uslubunu edin. Burda kal. Kalıcı zamanda. […]
